TERAPIA USTNO-TWARZOWA

Terapia ustno-twarzowa oparta jest na manualnym oddziaływaniu na konkretne partie mięśni, czego celem jest normalizacja napięcia mięśniowego i regulacja obecnych dysfunkcji w obrębie twarzy. Terapia obejmuje pracę nad całym ciałem, a także wspomagana jest dodatkowymi technikami manualnymi.

Techniki manualne stosowane w terapii ustno-twarzowej:

Korzysta się z nich głównie w przypadku pacjentów z zaburzeniami napięcia mięśniowego (jest ono zwiększone lub obniżone) lub z problemami sensorycznymi. Do technik manualnych zaliczają się:

• głaskanie – rozgrzewający i/lub posuwisty ruch; jego celem jest aktywizacja tkanek do dalszej pracy; wpływa na kondycję skóry, uspokaja podrażnione zakończenia nerwowe, sprzyja aktywnemu przepływowi limfy i krwi, jest też elementem zakończenia czynności masowania,
• wibracja – stymulacja tkanek i mięśni poprzez ruch drgający; może być wykonywana ręką lub odpowiednim masażerem (tylko na wniosek lekarza),
• dotyk – jego celem jest stymulacja receptorów czuciowych, będących zakończeniami włókien nerwowych,
• rozciąganie – wpływa pozytywnie na stawy, więzadła; wpływa na przekazywanie napięcia do tkanek miękkich,
• uciskanie – wpływa aktywizująco na zakończenia nerwowe, podnosi ciśnienie krwi, stymuluje system nerwowy i redukuje ilość toksyn.

Do głównych celów terapii ustno-twarzowej należą:

• poprawa zaburzonego napięcia mięśniowego,
• lepsze funkcjonowanie obszaru ustno-twarzowego,
• prawidłowe oddychanie (torem nosowym),
• lepsza kontrola żuchwy (ustabilizowanie żuchwy i pozycji głowy),
• poprawienie pozycji całego ciała wraz z kontrolą głowy,
• polepszenie takich umiejętności jak połykanie, gryzienie, ssanie czy żucie,
• niwelacja nadmiernego ślinienia.