METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne zakłada, że ruch jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka, która przejawia się w różnych formach: w zabawie, w aktywnym wypoczynku oraz w codziennej pracy. Poprzez ruch człowiek wyraża swoje emocje, nawiązuje kontakty i porozumiewa się.

Główne założenia metody:

Nazwa „ruch rozwijający” wyraża główną ideę tej metody, tj. posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju. System ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi, tj. z tzw. baraszkowania.

Wykorzystanie metody:

Metoda bywa wykorzystywana jako wstępny etap do zajęć terapeutycznych dla dzieci z:

• trudnościami w czytaniu i pisaniu
• jąkaniem
• nerwicami
• trudnościami emocjonalnymi
• nadpobudliwością

Podstawowe aspekty rozwoju:

• świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego
• świadomości przestrzeni i działania w niej
• dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu

Kategorie ruchu w metodzie:

1. Ruch prowadzący do poznania własnego ciała: Pozwala na stopniowe poznanie części ciała, co prowadzi do ukształtowania się własnej tożsamości.
2. Ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem fizycznym: Umożliwia orientację w przestrzeni, co sprzyja poczuciu swobody.
3. Ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem: Zachęca do nawiązywania pozytywnych kontaktów z innymi osobami.
4. Ruch prowadzący do współdziałania w grupie: Ćwiczenia wykonywane w większych grupach, rozwijające umiejętność współpracy.
5. Ruch kreatywny: Spontaniczny, twórczy ruch, np. taniec wyzwolony, pomagający w ekspresji siebie.

Organizacja zajęć:

Metodę można stosować indywidualnie lub grupowo (preferowane zajęcia grupowe). Liczebność grupy to 6-14 dzieci. Zajęcia odbywają się minimum raz w tygodniu przez około 1 godzinę. Wymagana jest przestrzeń oraz odpowiednie podłoże. Prowadzenie zajęć przez przeszkolonych terapeutów jest istotne dla efektywności metody.

Korzyści płynące z zastosowania metody:

• pozytywne odczucie w kontakcie z innym człowiekiem
• swoboda zachowań i naturalność
• możliwość zaspokojenia własnych potrzeb
• pewność siebie
• radość z działania w grupie
• przyjemność dawania innym radości
• poczucie partnerstwa i bliskiego kontaktu fizycznego

Podsumowanie:

Prostota i naturalność są głównymi walorami metody ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne i stanowią o jej wartości i powodzeniu.